YOU DONT FIT IN

Yesterday as i was staring the computer i wanted to start on a topic that i dont know how to start... Ha? Ano yun? Pano yun? Well, gusto ko kase i share yung ano ba ang feeling ng minamaliit ka. Have you experienced na maliitin ka?! OO nman. Lalo na dito sa ibang lugar, kadalasan nga kahit tayong mga Pilipino din may ugaling ganito minamaliit natin yung ibang lahi lalo na yung mga PANA, pati na din yung mga kamukha nila, pati na din yung mga taga bundok na ipis na sinasabi natin... Ang tanong dun is... WHY? Porke ba minamaliit din tayo ng mga lokal dito ganon na din tayo. Naranasan na nga nating tratuhin ng hindi pantay ganon din ba dapat ang gagawin natin?

Let me lead you to this site kung saan ako ay na inspire.

 http://www.crosswalk.com/faith/spiritual-life/standing-out-when-you-don-t-fit-in.html#comments  Although i must admit di nman ako ganon ka apekto sa nangyayari sa buhay ko pero somehow someway may kirot nman kahit unti....sa pinakahuling bahagi po nito yung mismong entry ni Pastor Jarrid Wilson who also happens to be a blogger.

STANDING OUT: WHEN YOU DONT FIT IN

Yan po ang title ng kanyang entry. And sa title pa lang ay na struck na akong talaga. Medyo mag flashback lang muna tayo..i came here on visa 18 to work as a receptionist sa Platinum then i was transferred sa isang medyo malaking Salon also as a receptionist baden thank God kase pinalad ako makapag work sa opisina. Dito nga sa Kuwait Gulf Oil Company under a wasta pero hindi naman ako directly hired naka visa ako sa contractor nila kung baga parang agency...Maaring yung iba sa kasamahan ko nagtataka sila na anong ginagawa ko gayong sa salon ako nag wowork pero Madam Hadeel ( special mention ) made me feel i deserve this job. Naluluha tuloy ako as of writting...but anyway...ano ano ba ang pagmamaliit na naranasan ko sa mga katrabaho ko dito? Sa totoo lang hindi ko yun pansin, siguro ganon tayong mga malalalim na sa pananampalataya na hindi negative ang  tingin mo sa mga bagay2, sa mga tao, sa mga actions nila, sa mga sinasabi nila....

1. Eto yung una kong naranasan. Dahil wala pa akong sariling opisina nun, nakikiupo lng ako sa opisina ng isa kong kasamahan na babae na mabait sa akin. 10 minutes bago mag 3pm sinabi nya "Yalah Michelle lets go." Okey, dahil wala naman akong sariling opisina that time, natural lang na sa pag labas nya ako ay lalabas na din. Eh nagkataon biglang dating nung ipis na espesyalista ng departamento namin. Tumingin sya sa relo nya at sinabi nyang wala pang alas tres mag aalisan na kayo. Nagsisisigaw na sya sa lahat kesyo wag daw ganon, alas tres alas tres daw dapat yun daw ay para sa lahat whether english or arabic daw. Pinatitigil na sya nung mga kasamahan namin ok na ok na kalas kalas sabi nila. Pero yun pala sa akin nya talaga yun pinapaalam, na di ko nman na gets.
2. Same guy, pinatawag nya ako sa opisina nya, pinakuha nya sa akin sa ibabaw ng mesa nya ang bunch of papers at sabi niya let me see how you fix the papers by subject. Like for example this is for Houston all houston should be piled up together if this is for Termination all papers for termination sama sama dapat. Hello.... hindi ba ako marunong magbasa. Ano ba yun napaka elementary naman nung task na yun hahaha kung magpapaka OA ako napa kinder garden naman ng pinagagawa nya sa akin.
3. New guy, higher position. Dumaan sya sa department namin kasama ng amo ko. Sino daw yun ( ako daw, yung nakaupo sa loob ng opisina nung ipis ) Sabi ng amo ko, si Michelle yun. Sagot nung lalaki ah yung Kofera ( arabic yan ng taga ayos ng buhok sa salon ) im not sure sa spelling ha. Sabi ni amo ko, shuno kofera, hada sekertera minak! Hindi ka nman mangmang para di mo ma gets yung tema ng usapan nila. nung sinabi yun ng mataas may halong pagmamaliit na kesyo ako ay galing lamang sa salon.Buti na lang nandun yung amo ko.
4. Yung ipis ulit, nagpunta sya sa opisina ko tinanong nya kung may email addy ako. sabi ko meron ( natural ) ngayon may finorward sya sa akin na email sagutin ko daw yun about dun sa mga contractor employees update ba pinapakuha yung mga name mobile employee number. Ewan ko kung nagulat sya pano ko nagawa. Heler... ano ba yun madali lang naman.
5. Yung ipis pa din, pinapunta nya ako sa office nya, asking marunong daw ba akong mag email? Pinaupo pa nya ako sa table nya mismo may pinasagot sya na email nya, sya nag didictate ng itatype ko. nagawa ko naman. Meron pang isa na may pinahanap sya na document may pina delete sya at ipina edit of course nasa likod ko sya...ano toh..? Eh para naman nung nag apply ako dito although by a wasta pina take naman ako ng hands on trial sa word, excel, powerpoint which i passed.
6. Yung ipis pa din, may pinapagawa sya sa akin tignan nya daw kung pano ko yun aayusin. May dinictate sya about proposal for additional benefits sa employees. Sabi nya naiintindihan mo ba ako. I hope na iintindihan mo ako hindi yung type ka lang ng type.
7. Yung ipis pa din, pinatawag nya ako, "Michelle, whats your qualification?" sabi ko hindi ako nakatapos ng university ( yun ang tawag nila sa college ) nakatuntong ako yes but did notfinished. Pero marunong daw ba ako mag type sa computer... word? excel? sabi ko OO, totoo nman marunong ako nun eh. sabi ko sa powerpoint din medyo pero di ako bihasa...ah no problem i dont need powerpoint sabi nya. tapos yun ulit take this bunch of papers and i want to see how you will organize the papers by subject. Hehehehe nakalimutan nya siguro na pinagawa na nya yun sa akin noon.

sa Point 5 pa lang doon ko na na gets na hindi nya ako gusto, or lets say hindi siguro siya bilib na AKO NA ISANG HAMAK NA PILIPINO, ( ako lang pinoy sa building na yun ) NA WALANG TINAPOS, NA DATING NAGTATRABAHO LANG SA SALON eh nandun sa departamento nila. Naalala ko nga lagi kong sinasabi yun sa aking mister, sabi niya ganyan talaga ang mga ipis. Pero sabi ko ( pinagtatanggol ko pa ) hindi Pa, magaling naman sya hindi naman sya nagdudunungdunungan tsaka mabait sya. Gustong gusto nga sya ng lahat ng kasamahan ko. At nakikita ko naman talaga na mabait sya ayaw nya lang siguro sa akin. Pero pinuri naman nya ako one time nung matapos ako mag relieve ng 1 month sa sekertera ng departamento namin sabi nya JOB WELL DONE MISH. Tapos sabi ko next month din sir yung isa naman erelieve ko kase mag bakasyon din sya. "Oh, really sabi niya. Okey yun maganda yung work nya na yun." Nagagawa ko naman yung mga pinagagawa nila sa akin. Mag two years na ako dito pero ganon pa din ang turing nya sa akin. Pag iniisip ko, nasasaktan ako, naiisip ko bakit kase di ako nagtapos ng pagaaral ko. Pero the text below made me teary eyed talaga... and totoo naman. Like what i said, hindi naman ako ganon ka affected pero at times it hurts. Tanungin ka ba naman ng marunong ka bang mag email, mag send ng email... what's this. Eh noong uso pa ang floppy disk marunong na akong mag computer. Madami akong natutunan sa experience na ito...yun naman ang mahalaga diba. Yung the things you learned from your experiences in life. Dont take it negatively... pero kung kaya lang din ng magulang mo or kung ikaw mismo kaya mo,then strive hard na makatapos ng pagaaral. Diba yun nga ang laging sinasabi sa atin noong maliliit pa tayo na yan lang daw ang kayaman na di pwedeng kunin sayo - ang edukasyon. At iyan lang din daw ang pamana na pwedeng ibigay sayo ng magulang mo. Madami ng nagbago sa akin, malaki na ang nabago sa buhay ko, madami na akong natutunan... noon pag napapagusapan ang pagaaral samang sama ang loob ko sa mga magulang ko.. pero ngayon wala na yun sa akin. Tapos na yun eh, ako din may kasalan bakit di ako nag sumikap na papagtapusin ng pagaaral ang sarili ko. Diba? Hindi pa naman huli ang lahat diba.. hindi natin alam God's Will baka maituloy ko ang pag-aaral ko, makatapos at maging magandang halimbawa sa sarili kong mga anak.

STANDING OUT: WHEN YOU DONT FIT IN

We all want to be liked, cherished, and appreciated by our peers. But what if I told you that God could care less about these things? What if I told you that God didn’t care how many Facebook friends you have, or how many people follow you on Twitter?

And what if I told you that God isn’t worried about how popular you are? In fact, what if i told you that the purpose of the Gospel isn’t to fit in at all, but to in fact stand out…

Romans 12:2 - Do not conform to the pattern of this world, but be transformed by the renewing of your mind.

In today’s worth-seeking world, being “liked,” and “wanted” is something we all yearn for. And whether we want to admit it or not, It’s how our culture forces us to feel, and not to mention it’s how our culture advertises us to feel.

The World Says:

1. Failure is not an option.”
2. “If you are not first, you are last.”
3. “If you’re not somebody, you’re nobody.”

But when we begin to look into the depth of Scripture, none of those things are actually true.

God has called us to be different. To stand against the grain. To be a city on a hilltop (Matthew 5:14). And to be the change for a world that lacks hope.

Realizing you don’t fit in is a good thing. You weren’t made to fit in. You were made to fulfill your calling in Christ. You were made to fit out.

Stand tall. Press on.

Pastor Jarrid Wilson

Hindi ba ang ganda ... nakakatuwa... i was made to fulfill my calling in Christ. I wasnt made to fit in dito sa kanila. But i can stand tall and press on. I am not working for man i am working for GOD.

---